5ο τεύχος (editorial)

Editorial

Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε. Αυτά που φανταζόμαστε και που θέλουμε. Δεν κάνουμε εκείνο που θέλουν οι άλλοι να κάνουμε, δεν ακολουθούμε τα ανορεκτικά και εθισμένα στα ναρκωτικά πρότυπα της υπόλοιπης νεολαίας, δεν υπακούμε στις εντολές των ανωτέρων και σαμποτάρουμε την επιφανειακή κυριαρχία τους. Δεν υποχωρούμε ποτέ άτακτα, παρά μόνον όταν είναι απαραίτητο να γίνει ως κίνηση ταχτικής.

Κάτι δεν πάει καλά. Eπιτέλους πρέπει να δείξεις, και προπαντός στον εαυτό σου, ότι έχεις δύναμη να αντισταθείς, να δηλώσεις την παρουσία σου, την αμφισβήτηση, την αντίρρηση, την απόρριψη της μοντελοποίησης που θέλουν να επιβάλλουν στη ζωή σου, την άρνηση σε όλα αυτά τα άχρηστα υλικά που θέλουν να σε πείσουν ότι έχεις ανάγκη ώστε να σε οδηγήσουν σε ένα φαύλο κύκλο αφού θα θέλεις ολοένα να αποκτάς ακόμα περισσότερα. Κι όλα αυτά με σκοπό να σε παγιδέψουν στο κλουβί της μιζέριας και της εξαθλίωσης ώστε να μην μπορέσεις να σηκώσεις κεφάλι και να αντισταθείς,να μην μπορέσεις να τους εμποδίσεις με κανέναν τρόπο αφού θα σου έχουν δημιουργήσει ή καλύτερα θα τους έχεις επιτρέψει εσύ με την απαθή στάση και την αδράνεια σου να σου δημιουργήσουν ήδη αρκετά προβλήματα.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝΕ ΚΑΙ ΣΚΟΠΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΔΕΙΞΟΥΜΕ

Η φωνή που βγάζει το Pugna είναι η δική σου φωνή. Εσύ είσαι που δημιουργείς την δράση μας και η δράση μας λεπτό με το λεπτό γίνεται περισσότερο αποτελεσματική γιατί συμμετέχεις εσύ με οποιοδήποτε τρόπο και όχι ένα μάτσο χορηγοί και σύβουλοι managment. Κάθε πράξη δημιουργικού ακτιβισμού ενισχύει και εμπνέει την δράση μας.

Όσο για τους άλλους που κάνουνε την ζωή μου πατίνι, στο σχολείο, στη δουλειά μου, στο πανεπιστήμιο, όχι οι συνάνθρωποι που μου χαρίζουν και τους χαρίζω τις γλυκανάλατες στιγμές της καθημερινότητας, τους άλλους λέω, τα λαμόγια που μου ρουφάνε το αίμα από παντού αλλά όχι σαν κουνούπια γιατί αυτά το κάνουν για λόγους επιβίωσης, ενώ οι άλλοι, οι υπουργοί, αυτοί που κρύβονται πίσω τους και τα τσιράκια τους,μου πίνουν το αίμα και μου λένε από πάνω να κρατάω το στόμα μου κλειστό. Ε δεν το βουλώνω!